2024-07-26
بخیه های جراحی: خلاصه ای
بخیه های جراحی نقش مهمی در بسته شدن زخم، ترمیم بافت و روش های جراحی دارند. آنها اساساً از یک سوزن و یک نخ تشکیل شده اند.
طبقه بندی مواد بخیه:
قابل جذب در مقابل غیر قابل جذب:
بخیه های جذب پذیر توسط بدن از طریق واکنش های آنزیم یا هیدرولیز تجزیه می شوند. آنها معمولاً برای بافت های عمیق و بافت های بهبودی سریع استفاده می شوند.
مثال: ویکریل سریع (در 42 روز جذب می شود) ، ویکریل (در 60 روز جذب می شود) ، مونوکریل (در ~ 100 روز جذب می شود) و PDS (در ~ 200 روز جذب می شود).
بخیه های غیر جذب پذیر پشتیبانی طولانی مدت از بافت را فراهم می کنند و تا زمان برداشتن دستی در محل خود باقی می مانند.
استفاده: بسته شدن دیواره های شکمی، آناستوموز های عروقی و بافت های آهسته مانند فاسیا یا تاندون ها.
مصنوعي در مقابل طبيعي:
بخیه های مصنوعی از مواد مصنوعی ساخته می شوند، در حالی که بخیه های طبیعی از فیبر از بافت های حیوانی (به عنوان مثال، ابریشم یا catgut) استفاده می کنند.
مواد مصنوعی به دلیل ویژگی های سازگار و واکنش بافتی کاهش یافته بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند.
یک رشته یا چند رشته:
بخیه های تک رشته ای از یک رشته تشکیل شده اند و به راحتی از طریق بافت عبور می کنند.
بخیه های چند رشته ای دارای رشته های متعددی هستند که با هم پیچیده شده اند، که عملکرد بهتری را فراهم می کند اما به طور بالقوه واکنش بافت بیشتری دارد.
روش هاي معمولي گره زدن بخيه هاي جراحي
مزایا و معایب:
روش هاي سنتي بافتن گره ها:
مزایا: آشنا، قابل اعتماد و انعطاف پذیر است.
معایب: حجم زیاد، خطر خفه شدن بافت ها و زمان زیادی.
سیم خاردار بدون گره:
مزایا:
شکل ها و ساختارهای رایج ساقه:
به طور خلاصه، بخيه هاي جراحي ابزارهاي ضروري اي هستند که شکاف بين بافت هاي بهبود پذير را برطرف مي کنند.انتخاب نوع و تکنیک مناسب بخیه برای نتایج موفق بسیار مهم است..
درخواست خود را مستقیماً برای ما ارسال کنید
